Mijn laatste verhaal

Hallo allemaal!

Vandaag ben ik precies 2 weken weer in Nederland en wat is het weer fijn om thuis te zijn! :D

Donderdag de 23e was het dan zover. Onze vlucht stond gepland om 15.30 uur. Woensdagavond had ik eerst nog een kerstdiner van het werk en het was erg lekker en gezellig! Thuis aangekomen stonden Wietske, Karin & Chantal net op het punt om naar de Paddock te gaan. Ik was niet van plan om mee te gaan maar de laatste avond op Aruba moest er natuurlijk nog wel gefeest worden dus moest ik mee! En blij dat ik mee ben gegaan, want het was een leuk afscheidsfeestje! :D

De volgende ochtend hadden we al vroeg de wekker gezet. Om 7 uur waren we uit bed om nog het één en het ander te doen. Nog de laatste spullen in de koffer pakken en nog langs de deuren bij de studenten om afscheid te nemen. Ik heb Michael, Cecile, Odette, Marjolein, Nadia, Merel en Maxime gedag kunnen zeggen. De rest waren niet thuis of waren te lui om open te doen. Dat kan ook ;)

Hierna gingen we naar het strand om nog even te genieten van de zon en om nog wat foto’s te maken. Dit leverde nog wel lachwekkende foto’s op! Dat het nog een paar uur voor het uitchecken moest gebeuren, dat vraag ik me tot op de dag van vandaag nog steeds af.. we hadden er 4 maand lang de tijd voor gehad om met een beroemde Divi boom op de foto te gaan haha! Maar het zijn leuke foto’s geworden dus we zijn blij dat we de laatste dag nog naar het strand zijn geweest met fototoestel!

Daarna vlug naar Blue Village met onze Jimny want Karin & Chantal kwamen om half 12. Niet alles kon mee terug naar Nederland zoals onze mooie huishoudspullen, verzorgingsproducten en levensmiddelen dus gaven wij dit weg aan onze maatjes. Uiteindelijk waren dit tassen vol haha.

Om 12 uur was het tijd om uit te checken bij Blue Village. Dit was ook nog wel een heel gedoe want dat Chineesje had allemaal 100tjes terwijl wij ook een 50je terug moesten krijgen. Heel vervelend, want we moesten nodig naar de Airport om daar in te checken. Na een kwartier geduld te hebben gehad kon ze ons eindelijk onze borg gepast teruggeven. Wij scheuren naar de Airport.. Komen we bij de Airport met al onze koffers op de achterbank. Wij stoppen bij het laden en lossen en Wietske zette na het lossen de auto op de parkeerplaats en stond ik daar met 2 koffers, 2 trolleys, 2 laptoptassen en nog eens 2 handtassen van mij. Wiet haar had handtasje om ;) We konden gelijk inchecken want bij de KLM was het erg rustig. Wietske en ik werden allebei geconfronteerd met de kiloteller dat onze koffer 2 kilo te zwaar was. Dit was flink balen want onze overige tassen zaten ook allemaal propvol. Nou de koffers opengegooid en toch wat kleren overgepakt, nja meer overgepropt. Gelukkig mochten ze na al die moeite door want het gewicht was gezakt. We mochten maar 23 kilo mee naar Nederland of 100 euro boete betalen voor de paar kilo’s teveel! Ja streng beleid!

We hadden na het inchecken nog een belangrijk ding te doen. Onze Jimny terugbrengen!! Dit was ook zo’n gedoe, want willen we van het parkeerterrein af.. start de Jimny niet! Wij hadden heel wat ervaring opgedaan met onze vakere niet-start-momenten dus we wisten precies wat we moesten doen. Motorkap openen, even flink de accusnoer aandrukken en starten maar. Wij gassen richting de garage en we kwamen daar om 2 uur aan. Toen werd onze Jimny nog even geïnspecteerd of er geen schade of onjuistheden waren. Maar onze Jimny was helemaal in orde! Alleen was die niet zo wit meer zoals we hem hadden gekregen :D Onze vlucht stond inmiddels gepand om half 4, maar we moesten om half 3 al door de douane. Dit werd een probleem, want Karin & Chantal waren er om half 3 nog niet.. Wat was namelijk het geval. Ze moesten eerst nog even langs Blue Village om onze tassen met winterkleding voor in het vliegtuig mee te nemen. Wiet en ik liepen al een stuk richting de hoofdweg met onze trolleys, laptoptassen en handtassen. Toen Karin & Chantal aankwamen met hun Jimny moesten we nogal opschieten, want we moesten nog 20 minuten rijden richting de Airport. Nou Wiet en ik op de achterbank met de trolleys op onze schoot. De laptoptassen en handtassen achter de achterbank gepropt en Chantal was als bijrijder ook nog volgepakt met de tassen met winterkleding en de Ugg’s. Was een mooi gezicht en het paste allemaal net! :D

Toen we aankwamen op de Airport was het tijd om eerst al die spullen uit de auto te halen. En we waren nog op tijd voor de vliegtuig, dus dat was wel een hele opluchting! Toen hebben we afscheid moeten nemen van onze liefste Karin & Chantal.. We hielden het droog, maar het was wel even slikken voor mij. Als eerste gingen we ons snel even omkleden op de WC. Zomerkleren uit en onze winterkleren aan. Eenmaal bij de douane aangekomen kwamen we nog in een mega rij te staan en we waren al “te laat”. Toen kregen we het wel even warm, dus de jassen en nog wat kledingstukken gingen uit.. Uiteindelijk kwamen we bij de gate en toen was het vliegtuig er nog niet eens. Dus we waren mooi op tijd. Om 4 uur konden we instappen. Zitten we in het vliegtuig en zijn we klaar voor vertrek, zit er een één of andere dronkenlap in het vliegtuig dus die moest eruit worden gezet en zijn koffer moest worden gezocht. Toen hebben we nog een tijd aan de grond gestaan :( Rond kwart voor 5 zaten we in de lucht op weg naar Curaçao. Daar hadden we een tussenstop van een uur. We mochten daar rondlopen op de Airport en we hebben daar nog wat gegeten. Wiet een Hotdog en ik een broodje Chickenburger. Heerlijk! Had ook wel zo’n trek in wat eten, want we hadden nog geen lunch gehad!

Na het eten liepen we richting de gate en we konden na onze ticket te laten zien zo weer instappen. Toen we in het vliegtuig zaten kwam de steward langs. Ik vroeg natuurlijk wanneer we eten konden verwachten, ik had namelijk nog trek! Wietske lachen natuurlijk. Maar die man antwoordde dat het nog wel uren ging duren voordat eten werd geserveerd. Ik liet wel even weten dat ik altijd wakker gemaakt mocht worden ;) Met het opstijgen werden Wietske en ik helemaal blij!! We hadden ook zo’n zin om naar huis te gaan en nu was het dan zover! :D

Na een lange vliegreis van bijna 11 uur kwamen aan op Schiphol! Nou, ik ben er achter gekomen hoe groot Schiphol wel niet is. Echt heel apart! Na het uitstappen werden we al opgewacht door politiehonden. Een warm onthaal. Vervolgens stonden we net in de verkeerde rij, want het douane vrouwtje wilde van elke reiziger weten waarom je naar Aruba bent geweest, hoelang en nog wat. Echt heel irritant wanneer je graag naar de aankomsthal wil om je familie en vrienden te zien :( Nou toen we eindelijk door de douane waren gekomen hadden we al onze handbagage maar op karretjes gezet. Dit was een hele opluchting, want het woog nogal wat om er een eind mee te sjouwen en laat onze gate nou net op het uiterste punt van Schiphol zijn. Het duurde dus ook een dik half uur lopen (inclusief een bezoekje aan het invalidentoilet met z’n tweetjes) voordat we bij onze koffers aankwamen, maar op de band lag geen koffer meer en er stond met grote letters op het bord: koffers gelost. Nou, dat kon er ook nog wel bij.. koffers foetsie. Staat er zo’n beveiligingsman en die vroeg of we onze koffers zochten vanuit Aruba. Uh, ja! Nou, dan zijn die van de band gehaald en worden op het moment onderzocht. Komen we bij die ruimte staan onze koffers wagenwijd open en zitten ze in onze spullen te snuffelen. Ja schandalig, maar gelukkig deden ze niet moeilijk over mijn geïmporteerde Ugg’s en schelpen! :D

Toen we onze koffers mee mochten nemen liepen we naar de uitgang en toen de schuifdeur openging stonden daar mijn opa, oma, mama, papa, zus, broertje en mijn 3 liefste vriendinnen met een spandoek. Ik had niet eens tijd om het te lezen en ik schoot al vol met tranen. Ik was ook zo blij om iedereen weer te zien! Het was een heel leuk, warm onthaal! En die vriendinnen maar zeggen dat ze vertraging hadden met de trein ;)

Thuis aangekomen waren er ook nog wat verrassingen. Eerst een heel groot spandoek voor de autogarage met Liseth Welkom thuis en later werd er nog een taart aan de voordeur gebracht met de tekst welkom thuis. Het was een gezellige ochtend en middag. Maar met de middag kreeg ik wel zin om nog naar Hengelo te gaan, kerstmiddag vieren. Wieke ging met me mee en het was super gezellig in Genux en ik heb er veel bekenden gezien en gesproken. Iedereen vond me een neger?? Goh! :D

De volgende dag was het dan Kerst. Het was een gezellige dag! De rest van de week was weer als vanouds. Hele dagen druk bezig met de paarden. Het paardrijden was weer helemaal leuk maar mijn lichaam kon het allemaal niet goed aan. Oe, wat kreeg ik na een paar dagen last van spierpijn! Wat 4 maand niks doen wel niet met je kan doen haha! :D

Oud & Nieuw was ge-wel-dig! Tot in de late/vroege uurtjes met vrienden flink het nieuwe jaar gevierd in Zandwijk. Nieuwjaarsdag was ik behoorlijk slecht te pas. Ik dacht eerst aan een kater haha, maar ik bleek flink koorts te hebben. Ik heb de hele week op bed gelegen en ben tijden niet zo ziek geweest. Ik ben bijna weer de oude, gelukkig!

Ik wil iedereen nog een heel gelukkig, gezond en liefdevol Nieuwjaar toewensen!!
En studenten, ik mis jullie onbenullige, grappige, lieve en dronken gezelschap wel hoor!

Heel veel liefs en bedankt voor het lezen van de (vaak lange) verhalen! ;)